هدف این پژوهش ارزیابی ساختاری مقالههای حوزۀ ادبیات عربی نشریۀ ادبیات پایداری است. روش پژوهش تحلیل محتوای تلفیقی (کمی و کیفی) است که دادههای کیفی پس از جمعآوری از طریق پرسشنامه و با آمار توصیفی و نرمافزار اکسل به دادههای کمی تبدیل شدهاند. جامعۀ آماری این پژوهش مقالههای نشریۀ ادبیات پایداری در حوزۀ ادبیات عربی ...
بیشتر
هدف این پژوهش ارزیابی ساختاری مقالههای حوزۀ ادبیات عربی نشریۀ ادبیات پایداری است. روش پژوهش تحلیل محتوای تلفیقی (کمی و کیفی) است که دادههای کیفی پس از جمعآوری از طریق پرسشنامه و با آمار توصیفی و نرمافزار اکسل به دادههای کمی تبدیل شدهاند. جامعۀ آماری این پژوهش مقالههای نشریۀ ادبیات پایداری در حوزۀ ادبیات عربی از سال 1388 تا 1396 است که درمجموع 16 شماره را شامل میشود که از این تعداد 72 مقاله به حوزۀ ادبیات عربی اختصاص دارد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که مقالهها با توجه به معیارهای هفتگانۀ مطرحشده در پرسشنامه از سال 1388 تا سال 1396 روند رو به رشد داشتهاند. بیشترین اشکالها به سالهای آغازین مجله برمیگردد و این مشکلات تا سال 1394 وجود داشت، ولی پس از آن، مقالهها با ساختار تعریفشدۀ مقالههای علمی ـ پژوهشی مطابقت بیشتری دارند. بارزترین اشکالها در قسمت مقدمۀ مقالهها بود. نبودن انسجام بین هدف، سؤال، و پیشینۀ مقالهها از مهمترین کاستیهای مقدمۀ مقالهها بود.
نقد ساختاری و محتوایی کتابهای آموزشی، یکی از برجسته‌ترین فعالیت های علمی است که گذشته از آگاهی‌بخشی و گشودن راه بر پژوهشهای کاربردی، نویسندگان را به تألیف بر اساس موازین دقیق علمی سوق می‌دهد. کتاب « ادبیات داستانی قدیم عربی، گونه‌شناسی و تحلیل عناصر داستانی » اثر خلیل پروینی و هومن ناظمیان از جمله کتابهایی است که با تأکید ...
بیشتر
نقد ساختاری و محتوایی کتابهای آموزشی، یکی از برجسته‌ترین فعالیت های علمی است که گذشته از آگاهی‌بخشی و گشودن راه بر پژوهشهای کاربردی، نویسندگان را به تألیف بر اساس موازین دقیق علمی سوق می‌دهد. کتاب « ادبیات داستانی قدیم عربی، گونه‌شناسی و تحلیل عناصر داستانی » اثر خلیل پروینی و هومن ناظمیان از جمله کتابهایی است که با تأکید بر گونه‌شناسی و تحلیل عناصر داستانپردازی در نمونههای داستانی، سیر تحول ادبیات داستانی را در ادبیات قدیم عربی بررسی مینماید. پژوهش حاضر با روشی تحلیلی و با هدف توسعه پژوهش در حوزه نقد کتب دانشگاهی بر آن است تا با معرفی اینکتاب و نقد ساختاری و محتوایی آن، گذشته از ترغیب نویسندگان به غنیتر نمودن مباحث کتاب، در مسیر پویایی و توسعه پژوهش در حوزه نقد کتب دانشگاهی گامی تازه بردارد. با توجه به رویکرد آموزشی کتاب، در صورت رفع کاستیهای موجود، میتوان از آن بهعنوان منبعی کمک آموزشی در دانشگاهها، در دورههای کارشناسی ارشد و دکتری بهره گرفت.
