نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه عربی دانشگاه اصفهان
2 استاد گروه عربی دانشگاه اصفهان
چکیده
اولین جرقههای علم بلاغت نزد مسلمانان را باید در قرنهای چهارم و پنجم هجری جستوجو کرد که ریشه در ذهنیت و فلسفه یونایی دارد.به مرور زمان و پیشرفت در تمامی زمینهها در علم بلاغت نیز همچون دیگر علوم، احساس نیاز به یک رویکرد جدید سبب شد نظریههای بلاغت جدید در برابر بلاغت سنتی قد علم کنند.
کتاب «نحو بلاغة جدیدة» یکی از تألیفات خلیل کفوری است که به موضوع بلاغت جدید و ارتباط آن با سایر علوم پرداخته است. این کتاب مانند همه تألیفات بشری کاستیها و نادرستیهایی دارد که بررسی انتقادی کتاب مزبور و میزان توفیق آن به عنوان یک منبع مفید در زمینه بلاغت جدید دستمایه نگارش این مقاله است.در این بررسی معلوم شد که مؤلف در مباحث مربوط به رابطه علم بلاغت با سایر علوم از برخی از اصطلاحات تعریف واضحی ارائه نداده است؛ اما قسمت عمده کاستیهای این کتاب در حیطه پیچیدگی زبان مؤلف در تبیین موضوع است.
کلیدواژهها