آدورنو، ت. (1388). زبان اصالت. ترجمۀ س. جمادی. تهران: ققنوس.
ایزانلو، ا. (1393). تحلیل و نقد جامعهشناختی داستانها نجیب محفوظ و جلال آلاحمد. پایاننامۀ دکتری زبان و ادبیات عربی. دانشگاه فردوسی مشهد.
باقری، خ.، و خسروی، ز. (1385). معرفتشناسی ژنتیک (تکوینی) در دیدگاه پیاژه. حکمت و فلسفه، 1، 7 ـ 22.
برزگر، ا. (1389). رهیافتی بر بومیسازی علوم انسانی. روششناسی علوم انسانی، 63، 29ـ53.
بشیری، ع. (1397). بررسی کتاب مناهج النقد الأدبی العربی المعاصر (عملی ـ تطبیقی).
پژوهش و نگارش کتب دانشگاهی، 42، 129ـ149.
حسن جاد، ح. (1977). دراسات فی النقد الأدبی. بینا.
الخضراوی، ف. (1977). رحلة مع النقد الأدبی. القاهره: دار الفکر العربی.
زیما، پ. (1377). جامعهشناسی رمان از دیدگاه یان وات، لوکاچ و .... ترجمة م.ج. پوینده. درآمدی بر جامعهشناسی ادبیات. تهران: نقش جهان.
سبزی، د.، و جمشیدی، م.ح. (1393). بنیانهای فرهنگی ـ معرفتی بومیسازی علوم انسانی. معرفت، 198، 13ـ28.
شایگان، د. (1358). آسیا در برابر غرب. تهران: امیرکبیر.
عرفتپور، ز. (1398). نقد و بررسی کتاب المنهج النفسی فی النقد الحدیث؛ النقاد المصریون نموذجاً. پژوهشنامۀ انتقادی متون و برنامههای علوم انسانی، 8، 289 ـ 303 .
فارسیان، م.ر.، و رضایی، ن. (1391). تعهد در شعر و اندیشۀ حافظ و گوته. پژوهشنامۀ ادبیات غنایی، 18، 51ـ 72.
گلدمن، ل. (1357). فلسفه و علوم انسانی. ترجمۀ ا. پور پیرانفر. تهران: جاویدان.
منتظری، آ. (1397). چشماندازی از رویکردهای نقد نوین؛ بررسی و نقد کتاب مناهج النقد المعاصر. پژوهشنامۀ انتقادی متون و برنامههای علوم انسانی، 4 (56)، 235ـ253.
میرقادری، س.ف. (1393). نقد و بررسی مناهج النقد الأدبیّ الحدیث: رؤیة إسلامیة. پژوهشنامۀ انتقادی متون و برنامههای علوم انسانی، 4 (33)، 127 ـ 141.
هویدی، ص. (2015). المناهج النقدیة الحدیثة؛ اسئلة و مقاربات. دمشق: دار نینوی.
هیوز، ا. (1369). آگاهی و جامعه. ترجمة ع. فولادوند. تهران: اندیشههای عصر نو.
